Observando as esceas que se nos mostran nestas pinturas de Ana Seoane (A Coruña, 1981), o que podemos apreciar, nun primeiro golpe de vista, é un inmenso espazo de baleiro e silencio; xente anónima que, en solitario ou agrupada nun número que nunca chega a conformar masa humana, observa, transitando ou tras un alto no seu camiño, algo que nós non podemos percibir. A presencia destes personaxes, que non mostran unha identidade a través do seu rostro, nun espazo onde nos faltan referencias para situármonos, lévanos a un interrogante que xorde de inmediato a partir da nosa mirada: Que ocorre nestes espazos habitados por seres anónimos sen unha identidade precisa? No límite deste interrogante aparecen aqueles outros que podemos facernos sobre a nosa propia identidade e caemos na conta, neste proceso de observación e contemplación dos lenzos, que é a identidade aberta e indefinida, precisamente, o que nos desacouga e produce inquedanza.
Juan Carlos Meana (fragmento do texto do catálogo)
Fonte: Galería 9THE13
